Κρητικά Κάλαντα Χριστουγέννων...

-Να σας τςα πούμε;
-Άιντε κοπέλια και κοπελιές!

Καλήν εσπέρα άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη θεία γέννηση να πω στ' αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει,
οι ουρανοί αγάλλονται χαίρετ' η φύσις όλη.

Άψε Βαγίτσα το κερί, άψε και το διπλέρι
και κάτσε και ντουχούντιζε ίντα θα μας εφέρει.
Για πα και για λουκάνικο, για χοιρινό κομμάτι
κι από τη μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι κι αν τό 'κανε κι η γαλανή ας είναι ζευγαράκι.

Φέρε πανιέρι κάστανα, πανέρι λεπτοκάρυα
και φέρε και γλυκό κρασί να πιουν τα παλικάρια.
Κι αν είναι με το θέλημα άσπρη μου περιστέρα
ανοίξατε την πόρτα σας να πούμε 'καλησπέρα".

-Ορίστε! Πάρ' τε από ένα σκαλτσουνάκι και ένα ρακί να ζεσταθείτε!


Οι συντελεστές του blog μετά από ψηφοφορία αποφάσισαν ομόφωνα να σας ψάλλον τα Κρητικά κάλαντα και να μοιραστούν μαζί σας την αγάπη που τρέφουν όλα τα μέλη για το ωραιότερο νησί της Γης...

Με ευχές για Καλά Χριστούγεννα και καλές γιορτές!!!
Υγεία, ευτυχία και πάνω από όλα ΤΡΕΛΑ!!!

Κατά-των γυναικών-μερισμός εργασίας..

Όλα ξεκίνησαν μια ωραία Τρίτη που ένας σωστός φοιτητής της καταληφθείσας ΑΣΟΕΕ πήγε στο μάθημα αγγλικών. Εκεί του ανατέθηκε να γράψει μια έκθεση για τον καταμερισμό της εργασίας μέσα στο ζευγάρι... (ετεροφυλόφιλων :P). Αυτή τη μέρα, όμως, δεν είχε όρεξη να γράψει "τυπική" έκθεση, αλλά να κάνει την όμορφη καθηγήτριά του να γελάσει λίγο! Μόλις την τελείωσε όμως κατάλαβε πως αποτελεί ένα αξιέπαινο άρθρο και φυσικά τα τσακάλια-συνεργάτες τού "Τα απομνημονεύματα ενός τρελού" δεν άργησαν να το ανακαλύψουν και να εξασφαλίσουν τα αποκλειστικά δικαιώματα για εσάς!!!



Στις μέρες μας αρκετοί (ή μάλλον αρκετές!) πιστεύουν πως δεν υπάρχει ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Όμως δεν γνωρίζουν πως ο μόνος υπεύθυνος για αυτή την "ανισότητα" είναι οι ίδιες οι γυναίκες!

Αρκετά χρόνια πριν, τα πράγματα ήταν μια χαρά και οι δουλειές που χρειάζεται ένα σπίτι είχαν πλήρως και ορθώς μοιραστεί ανάμεσα στο ζευγάρι. Ο άντρας είχε επωμιστεί το βάρος της εργασίας και του να φέρνει λεφτά στο σπίτι, ενώ η γυναίκα είχε αναλάβει τις δουλειές του σπιτιού. Τα πράγματα έβαιναν καλώς και αυτή η μοιρασιά ήταν εποικοδομητική για χρόνια...

Αλλά ο 19ος αιώνας και η ανακάλυψη του "φεμινισμού" ήρθε να ταράξει τα ήσυχα νερά της οικογενείας και να φέρει τα πάνω κάτω. Ξαφνικά οι γυναίκες αποφάσισαν να επαναστατήσουν και να κερδίσουν περισσότερα "προνόμια" στην εργασία. Έτσι άρχισαν απαιτήσεις όπως το να δουλεύουν και αυτές ή να ανεξαρτητοποιηθούν οικονομικά. Βέβαια οι άντρες δέχτηκαν καθώς τους αφαιρούσαν ένας παραπάνω βάρος, χωρίς να χάσουν τίποτα... Έτσι ο ζυγός δεν ισορροπούσε πια και άρχισαν οι πρώτες συζητήσεις περί ανισότητας!

Από εκείνη τη στιγμή αρχίσαμε να παρακολουθούμε συνηθισμένα φαινόμενα εκμετάλλευσης και φυλετικού ρατσισμού. Αρκετές φορές επιβάλλεται στους άντρες να κάνουν ένα μέρος του νοικοκυριού και, όταν αυτοί δέχονται ευχαρίστως, οι εκπρόσωποι του γυναικείου φύλου γκρινιάζουν πως οι σύντροφοί τους δεν είναι αρκετά γρήγοροι και πρόθυμοι.

Μία άλλη χαρακτηριστική δικαιολογία που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για την υποτιθέμενη "ανισότητα" είναι οι απόπειρες των ανδρών να βελτιώσουν τις δημόσιες σχέσεις τους. Αρκετά βράδια Τρίτης, Τετάρτης ή Κυριακής συνηθίζουν να βγαίνουν ή να καλούν φίλους για καμιά μπύρα και ένα ποδοσφαιρικό ματς Champions League ή Super League. Αυτό σύμφωνα με το "αδύναμο φύλο" είναι ένα παράδειγμα αρσενικής τεμπελιάς και όχι προσπάθεια σύσφιξης των δεσμών φιλίας, επέκτασης του κύκλου γνωριμιών ή ακόμα και βελτίωση των αθλητικών γνώσεών του!

Επίσης κάποιο άντρες έχουν πάρει πολύ σοβαρά το ρόλο τους και έχουν καταντήσει εργασιομανείς. Αυτό έχει μεταφραστεί από τις "επαναστάτριες" ως απομάκρυνση εκ της οικογενειακής στέγης ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί ο γυναικείος νους. Και όλα αυτά τη στιγμή που δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία προσπάθεια βελτίωσης του κοινωνικού και οικονομικού στάτους του ζευγαριού! Τέλος υπάρχουν και κάποια εξαιρετικά σπάνια φαινόμενα, όπως άνεργοι ή άεργοι σύζυγοι, όπου το αντίπαλο δέος καταδεικνύει συνεχώς λες και είναι η πλειοψηφία των περιπτώσεων!!!

Καταλήγοντας συμπεραίνουμε εύκολα πως η ανισότητα στον καταμερισμό εργασιών εμφανίζεται αρκετά σπάνια στα ζευγάρια και είναι αποτέλεσμα μιας τρελής επανάστασης εκ μέρους των γυναικών που το πιο δραστικό που μπορούσαν να κάνουν είναι να καίνε τα σουτιέν τους στις πλατείες...

Στο όνομα των Margaret Sanger και Germaine Greer πάντα.......



(το κείμενο έχει γραφτεί καθαρά για ψυχαγωγικούς λόγους και δεν αποτελεί μέρος απόψεων των μελών και της συντακτικής ομάδας του blog...:P)

Καλό ταξίδι Αλέξη...

Αλέξανδρος-Ανδρέας Γρηγορόπουλος....

Στις 6 Νοεμβρίου πέθανε ένας μαθητής...
Μία σφαίρα, από υπηρεσιακό πιστόλι αστυνομικού, τού αφαίρεσε τη ζωή μόλις στα 15 χρόνια του...
Αρκετοί δεν τον ξέραμε καν, αλλά τώρα τον νιώθουμε όλοι φίλο μας...
Δεν είναι καιρός να δούμε γιατί και πως έγινε αυτό, αλλά σήμερα στο τελευταίο του ταξίδι του, ας κάνει ό,τι μπορεί ο καθένας για να τον αποχαιρετίσει...

"Η φωτιά που καίει δεν ωφελεί,
το παιδί δεν γίνεται πουλί.
Μόνο κλαίει κλαίει ως το πρωί
και κανείς δεν του δίνει ένα φιλί.
Όλοι τρέχουν τρέχουν σαν τρελοί,
το παιδί θα καεί χωρίς φιλί.

Μητέρα κι αδερφή
δωσ' μου μια ελπίδα, δωσ' μου μιαν ευχή
η αγάπη ν' απλωθεί
παντοτινή στη γη σαν προσευχή.

Το νερό που τρέχει στην πηγή
δεν ρωτά, δεν γίνεται κραυγή.
Μόνο τρέχει τρέχει σαν τρελό
να χαθεί μέσα στο θολό νερό.
Μόνο τρέχει πάει στον ποταμό
και μας πνίγει στον πιο βαθύ καημό.

Μητέρα κι αδερφή
δωσ' μου μια ελπίδα, δωσ' μου μιαν ευχή
η αγάπη ν' απλωθεί
παντοτινή στη γη σαν προσευχή."

Κάποιοι στίχοι από τον Μάνο Χατζιδάκη....
Το τέλος και η αρχή τα λένε όλα...


Καλό σου ταξίδι Αλέξη!